25 com

isang makabuluhang chat

 

vacation mode on na ang karamhihan ng tao ngayon dito sa opisina. shutdown kase ang planta sa singapore at medyo maluwag ang skedyul ngayon dahil unte lang issue sa ibang planta. hindi nakakailang makipag-usap sa office communicator dahil di masusungit ang mga consultant dahil di masikip ang sked. yun tuloy, nagkaroon ako ng isang makabuluhang pakikipagtalastasan (oo, napakabuluhan)  sa isa kong babaeng teammate. at eto ang storyahan…

 

 

bulakbol

 

 

sa totoo lang, matagal ko nang binalak yang suggestion nya. inam. \m/ nababasa nya siguro ang isip ko.

15 com

Bantay

Pamagat: Bantay

May-akda: Bulakbolero@sg

Ipinaskil: ika-19 ng Desyembre 2011

napilitang lahok sa patimpalak ng kaibigang si Alex

 

 

 

tangan ang maleta

tiningnan kung may kulang pa

tila wala na

ako’y lalarga na

 

walang pagsidlan ang pagkasabik

na madinig ang iyong mga hagikgik

isama pa ang bawat langitngit

ng kama kapag tayo’y nagtatalik

 

ito na ang araw na pinakaaasam-asam

lubos na kasiyahan ang nararamdaman

muling makikita ang minamahal

na tangi at laging hiling sa Maykapal

 

lulan ng pampasaherong jeep

mukhang maiihi sa brip sa  pagka-sabik

hindi maitago ang ngiting kalakip

ng mga diwang na-iisip

 

sa aking pagpanaog sa sinasakyan

tila ‘di magandang pangyayari ang nadatnan

sa aking pagtahak papalit sa’yo

bakit ika’y tumatangis at nanlulumo?

 

gusto kong pahiran ang luha sa iyong mga mata

subalit bakit wala akong magawa?

sa pagtatangkang yakapin ka,

paulit-ulit na pagkaibigo ang aking natamasa.

 

“wala na s’ya” tangi mong sambit.

habang ang ating bunso’y iyong bitbit.

hindi pa matukoy kung sino ang iyong binabanggit

habang kausap ang kapatid at nakatuon sa langit.

 

“tumagas daw ang gasolina ng jeep” dugtong mo

“walang anu-ano’y sumabog ito”

“walang nakaligtas sa mga pasahero”

“wala na ang inaabangan ko…”

17 com

isa sa mamimiss ko…



12 com

[repost] Sweet and Spicy

 

gusto kong suportahan yung pakontes ni GB kahit di nya sinuportahan yung pakontes ko. LOL. nagtanim lang ng hinanakit? haha. joklang naman.

 

nakalagay sa pakontes nya, kailangan daw yung pinakamaganda mong naisulat sa blog mo, pero wala naman ata akong naisulat na swak. kaya kahit ano nalang.

 

etong isasali ko ay eto yung unang tumatak na post ko para sakin bilang bloggero. kase medyo madami ang nagkumento kaya natuwa naman ako. kaya gusto ko lang balik balikan.

 

\m/

 

kaya eto na po ang lahok ko sa pakontes ni GB.

 


Sweet and Spicy

May akda: Bulakbolero sa sg

Unang pinaskil: June 3, 2010.

 

 

 


Madalas tayo mag bigay ng bansag sa mga tao. Nagbabansag tayo dahil minsan gusto natin na pasikreto natin silang pinaguusapan.

 

Dito sa opisina, nagbansag ang tropa sa isang kaopisina. Pinangalanan namin syang… Chilli Padi.

 

Si Ms. Chilli Padi ay isang tyaynis, isa sya sa piling piling pwede dito sa opisina. Sya ay maputi, may katangkaran, balingkinitan ang katawan at may paka madaldal.

 

Bagamat dapat ang bansag ay sinesekreto lamang, alam ni Chilli padi na tawag namin ito talaga sa kanya. Medyo hindi nga lang sya sang-ayon dito.

 

Alam kong nag aagam agam sa inyong isipan kung ano ang chilli padi (paki basa ang nasa baba).

 

 

Chilli padi

From Wikipedia, the free encyclopedia

Chilli padi (Malay: cili padi) are tiny little fiery chillis normally in red or green color, also known as bird's eye chilli in English. This type of chilli can be found in Malaysia and Indonesia but most commonly in Thailand, where they are known as phrik khii nuu (พริกขี้หน), which translates literally as "mouse shit chiili". Although small in size compared to other types of chilli, the chilli padi is relatively strong at 50,000 to 100,000 Scoville. Malaysia consumes about RM140 million worth of chillies each year.[citation needed]

See also: African birdseye

 

 

Tinawag naming syang chilli padi kasi maanghang sya, mainit pala, ay hot pala… basta yun na un. Bagamat hindi naman ganun kalakihan ang kanyang alam nio na yon hinaharap, mayroon sa kanyang pagkatao na para bagang mahuhumaling ka. Kumbaga sa Hayskul layf eh, kras ng bayan ang dating.

 

At dahil normal na nilalang lang naman ako siempre kabilang ako sa hilera na humahanga sa kanya.

 

Kahapon may pinagawa sya dito sa ofis, pagkatapos ko ito tapusin, nagemail sya sa akin ng ganito ‘thanks! Told you you are the best! Hahaha’ nabiro ko sya na bakit ba lagi nya kong inuuto.  At eto ang sagot nya ‘No la… I never bluff you. Really!’ Edi si ako, turn ko naman para magpacute, sabi ko sige kung best pala ko, dalhan mo ako ng cookies dito sa opisina pang merienda. Weakness ko kasi talaga ang cookies at mababaw lang talaga akong tao. Lol. Bigla ko tuloy namiss ang binebake ni eksmunchkins. Sabi nya sige daw, anong klase daw ba. Sabi ko. Nibibiro ko lang sya, tinetest ko lang kung mabait sya. At doon natapos ang paguusap namin.

 

Kanina, pagpasok na pagpasok ko palang sa pintu, tinatawag nya ko. Medyo hindi ko sya agad napansin kasi may hawak akong kape at kelangan ko itong ipatong sa cube ko. Normal routine ko kasi sa umaga e dumaan muna sa vendo machine bago pumunta sa cube. So yun na nga, punta muna ko sa cube ko para ibaba ang kape at iboot ang PC ko. Mga siguro 1 second to be exact, nagulat ako nasa likod ko na sya… may dalang isang lata ng chocolate chip cookies. Waaaah… bigla akong natunaw. Hindi ko akalain na seseryosohin nya. E ako pa naman ang tao na pakiramdam ko lagi na teenager ako. Nyahahaha… So yun na. Nalaman ko na sweet pala sya. Sinabi ko to sa kanya… at ang sabi nya…

 

 

Now then you know I’m sweet…

=p

 

 

Hayst… ngayon ko lang nalaman ang tunay na kahulugan ng sweet and spicy… Pootek. Para talaga kong HS. Ganito pala ang tama ng pagiging blogger. Nahihigh ako sa ka kesohan. \m/

 


***salamat ke google sa imahe na nasa taas.

11 com

hinagpis ng simpleng ofw

 

babala: lahat ng inyong mababasa sa baba ay pawang opinyon lamang ng isang bulakbolero. maaring lahat kayo ay di sang-ayon tulad ng mga nakatalastasan ko kahapon.

 


 

hindi kailangang sa lahat ng bagay ay tatahimik ka nalang at wala kang sasabihin kahit alam mo na mali ito.

 

hindi pang-gulo ang turing sa taong sinasabi ang nasa-saloob nya lalo na kung wala naman syang nasasaktan.

 

at bakit kelangan tanggapin nalang ng isang tao na ang mga bagay na mali sa lipunan ay wala ng lunas at isa ng malalang sakit?

 

ang labo lang.

 

tulad ng aking naturan sa last na blog entry ko, masarap maging ofw. 100% sure ako dyan. subalit lahat naman ng sarap ay may pasakit na nakakabit.

 

nagtataka lang ako kung bakit parang masyadong pahirap umuwe sa pinas lalo na ang pabalik sa lugar na kung saan ka nagtatrabaho.

 

hindi pa ba sapat yung employment pass mo sa bansang pinagtatrabahuhan mo para makabalik ka doon?

 

Kund di kayo pamilyar sa pinag-sasabi ko. bilang ofw, kelangan mo magsecure ng OEC (overseas employment certificate) na nagkakahalaga ng 5.5 Singapore dollars (approx 200 petot) kung magbabakasyon ka sa pinas at babalik ka sa bansa kung san ka nagtatrabaho.

 

kung tutuusin ano ba naman ang 5.5 singapore dollars kumpara sa makita mo ang pamilya mo sa pinas. hanu? wala naman sanang problema dun, ang hassle lang ay kung papaano mo kukunin yung OEC.

 

1.     may mga requirements bago makakuha ng oec, kailangan ng:

·         kelangan ng passport (wala naman problema dito)

·         kelangan member ng owwa na nirerenew every other year na nagkakahalaga ng 42 dollars (wala din problema)

·         kelangan member ng pag-ibig atleast 5mos. (dito ako nalalabuan, kung required man, edi oks para walang talo talo)

·         kelangan ng return plane ticket (inam, kelangan bumili agad ng ticket bago ka kuha oec, pero sige oks na din kase meron ka naman talaga neto pag uuwe ka pinas kaso daig pa ang pagkuha ng visa)

2.     kailangan mo kumuha ng oec sa araw ng trabaho mo. Kaya kailangan mo talaga umabsent

3.     may quota ang pag-bibigay nila ng oec. Kaya kailangan mo gumising ng maaga para makaabot ka sa quota

4.     at higit sa lahat… masyadong manual ang pagkuha ng oec. Kaya sobrang haba lagi ng pila. Maswerte ka na kung 1ng oras mo lang itong makukuha. Ang larawan sa baba ay ang pila sa pagkuha ng oec dito sa Singapore. Nasa labas nayan ng embassy. Di mo pa kita ang ilang ikot pa na pila sa loob mismo. (sa pinakadulo ng pila kailangna mo pa lumiko pakanan at pagkatapos nun, unteng kaliwa pra makapasok sa loob ng embassy.) Parang pila lang sa pagkuha ng passport at NSO hano?

IMG_1726

sa nabanggit ko sa taas. minsan, maiisip mo nakakatamad na din umuwe sa pinas. pede ka naman maglakwatsa sa ibang bansa na walang kahassle hassle.

 

para sa akin may mali talaga sa sistema. yun naman talaga ang gusto ko sabihin. kung sasabihan nio ko na pwede naman ako mag psp sa pila o magbasa ng libro o magtwitter maghapon dahil wala naman akong magagawa kase sakit na ng lipunan yon at makakadagdag lang ako sa mga reklamo ko. inam! ang masasabi ko lang, kaya may mga lugar na di umaasenso kase pinipilit natin na wag magsalita o kaya ay i-embrace nalang kung ano ang nakasanayan.

 

may nagsabi din na e ano ngayon, alam na natin na may mali, may magagawa ka ba? kung wala man akong magagawa kase simpleng mamamayan lang ako, atleast nasabi ko yung saloobin ko. hindi yung okay lang akin. kase ang tao, kung sa tingin nya ay okay lang pala sa kanya yung ginagawa nya o kaya sa tingin nya ay kahit ganun ay wala naman palang problema sa iba, babaguhin nya pa ba ‘to? parang inde. mananatili yong ganun.

 

parang lalong di din naman ako makakapayag na sabihin nalang natin na sakit na yon ng lipunan na kailangan nalang nating tanggapin. wala na ba tayong tiwala sa bansa natin na may pag-babago pa to? na pede pa tong umasenso? kahit unti-unti lang?

 

sa huli, wala naman talagang kong ibang issue dito sa entry ko, kundi may mali lang sa sistema natin. kailangan baguhin. kung wala man akong maitutulong, atleast nasabi ko yung part ko na di tama yung ganito nalang lagi.

 

modern world na tayo. kahit simplen online application lang sana ng oec pwede na.

 


March 28, 2009 sa aking multiply, nagpaskil ako ng pagkadismaya sa ibang tao na ayaw sumuporta sa computerized election. para kasing nakakasawa na dati na matatapos na ang termino pero di pa din alam yung resulta ng botohan.

 

image

 

May 10, 2010 nakasatuparan ang national computerized election sa pinas. mukhang naging maayos naman bukod sa ilang machine na pumalya. pero pangkalahatan ay okay naman. may nadinig ba tayong mga ingay na dulot ng dayaan, etc, katulad nung manual election pa?

 

alam ko wala naman talaga kong naging parte dito pero ang sa akin lan, may pagbabago na naganap. at sa ikagaganda naman yon ng bansa.

 

sa tingin ko, kailangan lang talaga natin i-embrace ang pagbabago. ang pagbabago lang naman kase ang constant sa mundo ika nga.


 

kung pagkatapos nio to basahin ay sa tingin nio ay yung mga naturan ko ay makakadagdag sa pang-gulo. e para sakin, mas mainam na palang maging pang-gulo na umaasa pading may mangyayaring positibo sa aking bansa kesa iisipin nalang na may malalang sakit ang lipunan ko na hindi na gagaling. kailanman.

 

wala lang. inam \m/

15 com

ang sarap maging OFW

 

naalala ko yung isang interview ko dito sa Singapore. bakit daw ba ko dito sa SG nagtatrabaho, ano daw ang pagkakaiba ng pagtatrabaho sa SG kumpara sa pinas. Ang nasagot ko nalang ay, Para sakin, wala silang halos pagkakaiba pareho mong dapat ideliver yung mga bagay na kelangan ng isang kumpanya. Ang tanging pagkakaiba lang ay yung nagtatrabaho ka na malayo sa mahal mo sa buhay. parang natawa nga ako sa sagot kong to. mukhang pang mr. pogi ang dating hindi pang job interview. inam.

 

pero sa totoo lang, ‘yon lang naman talaga yung nakikita kong pagkakaiba.

 

sa aking opinyon kase, masarap sa pakiramdam maging isang ofw.

 

  1. dahil, napatunayan mo na may isang salita sa diksyonaryo na nageexist at magiging paborito mo. ang salitang MISS. bilang ofw normal na madami kang nami-miss… mga mahal sa buhay, pagkain, ilang mga gamit na wala sa lugar kung asan ka, at mismong pilipinas ay mamimiss mo.
  2. dahil, natuto kang magtanggol ng bansa. naging nationalistic baga. yung tipong bibilin mo lahat ng philippines shirt na makikita mo sa kanto.
  3. dahil, pag nasa ibang lugar ka pala, malalaman mo na sadyang mapagmahal ang mga pinoy. kayo kayo din ang magtutulungan sa hirap at ginhawa man.
  4. dahil, sa tuwing uuwe ka ng pinas, wala ka mang pasalubong, ramdam mo na ang iyong presensya ay sapat na. nakakataba ng puso.
  5. dahil, pag uuwe ka ng pinas at makainuman mo ang ilang kamag-anak at tropa parang ang dami niong baon na istroyahan na pwedeng ibahagi sa isa’t isa.
  6. dahil, malayo ka man ay alam mong nakakatulong ka sa mga mahal mo sa buhay.
  7. dahil, ang simpleng ngiti na kapalit ng iyong balik bayan box ay sadyang nakakapukaw ng damdamin.
  8. dahil, ang iniwan mong maliit palang ay pagdating mo naglalakad na.
  9. dahil, madali mong maisasama ang iyong pamilya o mga kaibigan sa kung saan ka man naroon ngayon na possibleng hindi pa nila napuntahan dati.
  10. at dahil, natututo kang magblog tulad neto.

ilang araw nalang magpapasko na. sa pinas, sadyang napakahalaga ng pasko.

 

bilang ofw, possibleng hindi ka magpasko sa sarili mong bansa.

 

ang mahalaga nalang siguro, sa twing makakauwe ka sa pinas, kahit inde pasko, iparamdam mo sa mga mahal mo sa buhay na pwede rin namang maging pasko ang ordinaryong araw. Gawa ka ng wishlist tapos hingan mo sila ng regalo. di ga? inam yan. \m/

15 com

it’s the most wonderful time of the year

 

 

disyembre na. maaga ang pasko ng pinoy blogger dito sa singapore. maya-maya lang ay Christmas party na namin. egsayted na ko dahil nasukat alam ko na yung matatanggap kong exchange gift.

 

IMG_1709IMG_1713

 

dahil nasa singapore ako, hindi pila yang larawan na nasa taas ng isang government office sa pinas. tatakbo ako sa SCB full marathon sa linggo at yan ay pila ng kuhanan ng race kit. patayan ulet sa 42KM. inam. di ko alam bakit gustong gusto ko pinapahirapan katawan ko.

 

malabo pa din ang pag-uwe ko sa pinas. inam. sana magkaroon na ng linaw next week.

 

gusto ko pala makumpleto simbang gabi dito sa singapore. sana sana… sino sasama?

 


 

ngaps, dahil nga desyembre na, PBA na… kaya ibinoboto ko po si Otep ng Libre lang mangarap 2011 Philippine Blog Awards Bloggers’ Choice. \m/